کاوش موضوع روش سطح پاسخ
صفحه اصلی
روش سطح پاسخ
روششناسی سطح پاسخ (به انگلیسی: Response Surface Methodology) یا به اختصار RSM، مجموعهای از روشهای ریاضی است که رابطهٔ بین یک یا چند متغیر پاسخ را با چندین متغیر مستقل (مورد مطالعه) تعیین میکند. این روش در سال ۱۹۵۱ توسط باکس و ویلسون معرفی شد، تا به امروز نیز از آن به عنوان یکی از ابزارهای طراحی آزمایش استفاده میگردد. هر چند بسیاری این روش را به عنوان یک شبه مدل (Metamodel) میدانند.
، مطالعاتی نظیر مطالعهٔ کرمی و همکاران روش سطح پاسخ را به عنوان یک روش قابل قبول در مقایسه با روشهای سنتی مدلسازی نشان دادهاست.
متدولوژی سطح پاسخ Methodology Response Surface یا به صورت اختصاری RSM، یک مجموعه از تکنیکهای آماری و ریاضیات کاربردی برای ساخت مدلهای تجربی است. هدف در طرحهای سطح پاسخ، بهینهسازی پاسخ (متغیر خروجی) است که متأثر از چندین متغیر مستقل (متغیرهای ورودی) میباشد. یک آزمایش یک سری از آزمون هاست که اجرا نامیده میشود. در هر آزمایش تغییرات در متغیرهای ورودی به منظور تعیین علل تغییرات در متغیر پاسخ ایجاد میشوند. در طرحهای سطح پاسخ ساخت مدلهای رویه پاسخ یک فرایند تکراری میباشد. به محض اینکه یک مدل تقریبی به دست آمد، توسط روش نیکویی برازش، مورد آزمون قرار میگیرد که آیا جواب رضایت بخش است یا خیر، اگر جواب تأیید نشود تخمین فرایند دوباره شروع میشود و آزمایشها بیشتری انجام میشود. در طراحی آزمایشها، هدف، شناسایی و تحلیل متغیرهای مؤثر بر خروجیها با کمترین تعداد آزمایش است. روششناسی روشی ریاضیاتی-آماری برای بهینهسازی خروجیهای آزمایشها میباشد. این روش با کشف میزان (MSR) سطح پاسخ بهینه هر یک از متغیرهای طراحی به بهترین سطح پاسخ دست مییابد. در طراحی آزمایشها، هدف، شناسایی و تحلیل متغیرهای مؤثر بر خروجیها با کمترین تعداد آزمایش است. روششناسی روشی ریاضیاتی-آماری برای بهینهسازی خروجیهای آزمایشها میباشد. این روش با کشف میزان (MSR) سطح پاسخ بهینه هر یک از متغیرهای طراحی به بهترین سطح پاسخ دست مییابد.
اصولاً روششناسی سطح پاسخ شامل گامهای زیر است: (الف) آزمایشهای دو عاملی برای غربالگری متغیرهای ورودی مؤثر؛ (ب) تجزیه و تحلیل رگرسیون برای برآورد تابع برازش خروجیها بر حسب ورودیها؛ و (ج) بهینهسازی به منظور تعیین سطوح بهینه متغیرهای ورودی.... بیشتر در ویکی پدیا